m'n grootvader langs moederskant overleed toen ik amper vijf was
ik heb enkel vage herinneringen aan de ogenblikken dat hij viool voor me speelde,
en langzaam stierf aan kanker in het Brusselse Bordetinstituut
... gehaat door mijn moeder (rechts op de foto)
maar "adoré" door velen om z'n virtuose vioolspel
... en misschien was er tussen ons wel een band ...
wanneer ik niet gehoorzaamde kreeg ik steevast te horen dat ik op hem leek
jarenlang hoorde ik enkel negatieve dingen over hem
... maar toen ik dit leren mapje vond, sprongen de tranen me in de ogen ...
de visitekaartjes van de viool- en pianostemmers, de papieren in verband met z'n pensioen, de ziekenhuisrekeningen
de schriftjes met talloze nota's die doen denken aan m'n eigen notaboekjes
én een foto van toen ik een jaar of vier was
...
indien je langer geleefd had
bespeelde ik misschien nu je viool
zou ik de problemen tussen jou en mijn moeder begrijpen
én waarom ze me nooit accepteerde wanneer ik zijn wilde wie ik ben
omdat ik misschien ...
toch een beetje op je lijk?
amicalement,
@nne